Le pélérinage

Aan de ontbijttafel hoor ik dat prof. De Wever ziek is en de hele nacht heeft moeten overgeven. Vermoedelijk omdat hij zondag een pintje gaan drinken is in het dorp en zijn glas niet heel zuiver was. Hij heeft nochtans een moeilijk chirurgische ingreep op het programma staan vandaag. Ik weet dus niet of dat zal lukken. Zelf heb ik om 7u30 afgesproken met Papy zodat ik voor de opleidingen vandaag eerst nog een uurtje privé-les Excel kan geven aan de chef de statistiques.

De opleiding Powerpoint in de voormiddag verloopt vrij vlot, maar de opleiding in de namiddag is opnieuw hard labeur. Doet me denken aan de spreuk die we hier zagen “Dieu est plus grand que vos problèmes”. Ja, hier wordt echt te pas en te onpas Dieu bijgesleurd. In de wagen van Complet hangt ook “Dieu est le seul protecteur de ce vehicule“. En naast de bureau van Papy hangt : “Quelque soit votre travail, faites-le de bon cœur, pour le Seigneur. Et non pour plaire à des hommes. Le Maître, c’est le Christ. Vous êtes à son service. “ Tijdens de opleiding vroeg iemand hoe het komt dat zijn PC toch zo traag werkte, en ik kon het niet laten om te zeggen : ”Zeker omdat je iets slecht gedaan hebt. C’est Dieu qui décide…” J

Tegenwoordig staan er telkens na de opleiding een aantal mensen te wachten om vragen te stellen: Kan je me helpen met mijn antivirus?, Hoe moet ik een facebook-account aanmaken?, … Ik help hen graag verder, maar bij sommige vragen moet ik hen toch doorverwijzen… “Kan je mij een Prise En Charge bezorgen om in Leuven te komen studeren?, Kan je voor mij een portable bezorgen?, …”

Zuster Maria heeft gevraagd om na de opleiding nog wat foto’s te trekken van het archief en andere plaatsen in het ziekenhuis. De Chef de statistiques leidt ons rond. Als we bij de bureau van Papy komen, zie ik dat hij opgeruimd heeft. Vorige week was het daar nog een chaos van jewelste: overal stapels papier met hier en daar een PC-onderdeel ertussen, maar vandaag is zijn bureau piekfijn op orde. Blijkbaar heeft zuster Maria hem ingefluisterd dat ik ook in zijn bureau foto’s zou nemen. Jammer dat ik vorige week geen foto genomen heb, want dan had ik Voor en Na kunnen doen. Heb ik trouwens al verteld van het  rode lint aan de bureau van Papy? Het moet, denk ik, dienen om patiënten buiten te houden, maar nu is het telkens een gesukkel om het open en toe te doen.

Als ik terug in het klooster kom, is zuster Marizette er. Ze is een jonge Braziliaanse zuster die honderduit vertelt over haar missionariswerk hier. Ze werkt met migranten uit Angola. Ze toont foto’s van de vluchtelingenkampen aan de grens met Angola en vertelt dat er heel wat jonge meisjes verkracht worden. Haar verhaal is aandoenlijk. Ze is op zoek naar sponsors voor haar missionariswerk...

Tijdens het avondeten is père André er samen met een Congolese jezuiet. Na de afwas kijken we naar de film die hij gemaakt heeft van de bedevaart die men elk jaar organiseert naar Mbata Kulunsi. Een tocht van 120 km die dit jaar door ca 400 mensen ondernomen werd. Daarbij lopen de meesten op “sletsen” en slapen ze ’s nachts op de grond. Ook zuster Cecilia heeft die tocht vorig jaar meegelopen. Blijkbaar ben ik niet de enige die er moe van wordt, en dus zitten we vandaag eens op tijd in bed. Alhoewel… ik moet mijn blog nog schrijven en wil ook nog even skypen met Piet. Hij toont me het cadeau dat we klaargemaakt hebben voor oma haar 70^e verjaardag en het ziet er goed uit! Met een leuk gevoel kruip ik in mijn muskietennet.