Opnieuw ben ik vroeg wakker en dus bereid ik de opleidingen nog even voor want al de termen in het Frans… het is toch wel wennen. Om 7u30 word ik samen met Papy verwacht op de stafvergadering. Er zit heel wat volk, o.a. les chefs de services. Als eerste puntje van de vergadering komt onze presentatie aan bod “Résumé des logiciels” en leggen we kort uit welke opleidingen er gegeven zullen worden. Daarna komen de andere puntjes van de stafvergadering aan bod en er wordt vaak hevig gediscussieerd. Om 8u50 is de vergadering gedaan en haast ik me naar la bibliothèque om de eerste opleiding, nl Windows en Internet, te geven. De eerste groep is een groep non-formées, dwz dat ze geen enkele ervaring hebben met de PC. Papy volgt de opleiding mee en daar ben ik blij om, want hij verduidelijkt af en toe iets in het Frans, Lingala of Kicongo en zeker voor de oudere deelnemers helpt dit duidelijk.
Na het middageten (witloog zowaar) geef ik opleiding aan een tweede groep en daarin zitten enkele personen die duidelijk al ervaring hebben. Dus het verloopt vlotter dan in de voormiddag. Maar als we aan de uitleg over het aanmaken van een mailbox op Yahoo beginnen, wil het internet niet meewerken. Dus besluiten we de opleiding iets vroeger te laten stoppen, wat de meesten niet erg vinden zo kunnen ze rustig naar de bus (als je het zo mag noemen) wandelen.
Als ik na de opleidingen terug in het klooster kom, zit er een plaatselijke kunstenaar die houten beeldjes wil verkopen. Ik koop 3 houten olifantjes voor de meisjes en moet volgens de anderen afdingen op de prijs. Dan wandelen we met alle missieleden het dorp in om in een plaatselijk café een pintje te gaan drinken. Het is een stoffige hobbelige weg, waar ook auto’s en brommers doorrijden. Langs weerskanten staan hutten of zelfs kleine huisjes. Kinderen lopen over straat of zitten aan de zijkant te spelen en roepen ons na Mundele, Mundele (blanke). Sommige zwaaien, andere vragen of we geen ballonnen of geld willen geven. Tussenin lopen ook kippen en honden. Kortom één en al chaos. Wat verderop zijn er kraampjes met vanalles en nog wat: stoffen, emmers, slippers, … en daar is het een drukte van jewelste. Ik heb mijn fototoestel bij, maar de anderen raden me af om foto’s te nemen. Ik vind het zo jammer want de indrukken die ik hier opdoe zijn onvergetelijk.
We zien ook een camionette die men probeert te starten met een enorme rookwolk als gevolg. We wandelen voorbij de kraampjes zodat het opnieuw wat rustiger wordt en ik begin me af te vragen waar dat café zich eigenlijk bevindt, als Gonda opeens een klein paadje links inslaat. Kinderen lopen naast en achter ons en inderdaad daar staat een huisje met “Guest House”. Er zitten een achttal mensen een pintje te drinken en de eigenaar gaat stoelen bijhalen voor ons. We bestellen 2 flessen Primus. De andere gasten beginnen wel wat luidruchtig te worden en als het begint te schemeren wandelen we terug naar het klooster. Ondertussen hebben we ook Mbotte (=bonjour) geleerd en dus spreken we de kinderen die we tegen komen zo aan.
Op mijn kamer skype ik nog even met thuis. Piet heeft de woensdagnamiddag verlof genomen om mijn taken over te nemen en de kinderen naar de dansles, turnles en volleybal te brengen. Lotte vertelt dat ze zelfs bij 2 groepjes mocht meeturnen, Lore toont de nieuwe dansjes die ze geleerd heeft, Lien toont haar verstuikte vinger en Piet vertelt over de info-avond op school die gisteren plaats vond en waarvan ik het jammer vind dat ik ze moet missen.
Na een heerlijke omelet met spek, houden we filmavond in het salon van de zusters. De film is gemaakt in Kinshasa en toont hoe enkele Congolezen daar een symfonisch concert organiseren. De film duurt anderhalf uur en het is indrukwekkend om te zien hoe zij zelf instrumenten maken, de muzieknoten aan elkaar aanleren en zelfs de Duitse tekst van Beethoven leren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten